| çağrışım |
Türkiye Türkçesi çağrış- fiilinden Yeni Türkçe +Im ekiyle türetilmiştir. |
|
| çak |
"darbe sesi, kırılma sesi" Ses yansımalı sözcüktür. |
|
| çak|mak |
Eski Türkçe çak- "(sesli olarak) vurmak, darp etmek, kesmek" fiilinden evrilmiştir. |
|
| çakal |
Farsça ve Orta Farsça şaġāl شغال "köpekgillerden yırtıcı bir hayvan" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Sanskritçe aynı anlama gelen śr̥gāla veya sr̥kāla शृगाल sözcüğü ile eş kökenlidir. |
|
| çaker |
Farsça çākar چاكر "kul, bende, hizmetkâr" sözcüğünden alıntıdır. |
|
| çakı |
Tarihçe (tespit edilen en eski Türkçe kaynak ve diğer örnekler) Türkiye Türkçesi: "açılıp kapatılabilen bıçak" [ Kieffer & Bianchi, Dictionnaire Turc-Français, 1835]çaku Türkiye Türkçesi: [ Ahmed Vefik Paşa, Lehce-ı Osmani, 1876]çaku Köken Farsça çāḳū چاقو "her türlü bıçak" sözcüğü ile eş kökenlidir. Farsça sözcük Eski Türkçe çak- "vurmak" fiilinden türetilmiş olabilir; ancak bu kesin değildir. Daha fazla bilgi için çak- maddesine bakınız. Ek açıklama Farsça ile Türkçe arasındaki etkileşim yönü açık değildir. Karş. Farsça çaḳīdan "kakmak, kazık çakmak". Ayrıca Modern Hintçe çaku, Moğolca çaku (aynı anlamda), Çağatayca çakan "balta". 20.09.2017 |
|
| çakıl |
Türkiye Türkçesi çak- "şakırtıyla vurmak" fiilinden Türkiye Türkçesinde +Il ekiyle türetilmiştir. |
|
| çakır |
Eski Türkçe çakır veya çakrı "1. alaca renk, alaca mavi, 2. doğana benzer yırtıcı kuş" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe çak- "harelemek" fiilinden türetilmiştir. |
|
| çakırkeyif |
Türkiye Türkçesi çakır "şarap" (NOT: Türkçe sözcük Eski Türkçe aynı anlama gelen çaġır sözcüğünden evrilmiştir. ) ve Türkiye Türkçesi keyif sözcüklerinin bileşiğidir. |
|
| çakma |
Türkiye Türkçesi çak- fiilinden Türkiye Türkçesinde +mA ekiyle türetilmiştir. |
|
| çakmak |
Eski Türkçe çakmak "çakmak taşı" sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Eski Türkçe çak- fiilinden Eski Türkçe +(A)mAk ekiyle türetilmiştir. |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü