| çağrışım |
< TTü çağrış- +Im |
|
| çak |
: onom darbe sesi, kırılma sesi |
|
| çak|mak |
<< ETü çak- (sesli olarak) vurmak, darp etmek, kesmek |
|
| çakal |
~ Fa/OFa şaġāl شغال köpekgillerden yırtıcı bir hayvan ≈ Sans śr̥gāla/sr̥kāla शृगाल a.a. |
|
| çaker |
~ Fa çākar چاكر kul, bende, hizmetkâr |
|
| çakı |
TTü: "açılıp kapatılabilen bıçak" [ Kieffer & Bianchi, Dictionnaire Turc-Français, 1835] ≈ Fa çāḳū چاقو her türlü bıçak <? ETü çak- vurmak → çak- Not: Farsça ile Türkçe arasındaki etkileşim yönü açık değildir. Karş. Fa çaḳīdan "kakmak, kazık çakmak". Ayrıca Hind çaku, Moğ çaku (a.a.), Çağ çakan "balta". 20.09.2017 |
|
| çakıl |
< TTü çak- şakırtıyla vurmak +Il |
|
| çakır |
<< ETü çakır/çakrı 1. alaca renk, alaca mavi, 2. doğana benzer yırtıcı kuş < ETü çak- harelemek |
|
| çakırkeyif |
§ TTü çakır şarap (<< ETü çaġır a.a. ) + TTü keyif |
|
| çakma |
< TTü çak- +mA |
|
| çakmak |
<< ETü çakmak çakmak taşı < ETü çak- +(A)mAk |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü