ör|mek |
<< ETü ör- 1. kalkmak, yükselmek [geçişsiz fiil], 2. urgan veya saç örmek [geçişli fiil] |
|
ördek |
<< ETü ördek ördek |
|
öreke |
~? Yun róka ρόκα yün eğirmekte kullanılan ucu çatallı oval tahta, öreke ~? İt rocca a.a. ~ Ger |
|
ören |
<< ETü-O ören harabe, virane ~ OFa avērān/awērān a.a. |
|
örf |
~ Ar ˁurf عرف [#ˁrf fuˁl msd.] 1. adap, erkân, pratik bilgi, misal ve tecrübe ile öğrenilen şeyler, 2. yükselti, tümsek, 3. yele < Ar ˁarafa عَرَفَ bildi, öğrendi, anladı |
|
örgensel |
YTü: [ TDK, Felsefe ve Gramer Terimleri, 1942] → ör- Not: Fr organe/organique biçimlerinden serbest çağrışım yoluyla türetilip Güneş Dil Teorisi uyarınca TTü ör- fiiliyle irtibatlandırıldığı aşikârdır. 09.10.2017 |
|
örgüt |
< TTü ör- +Ut |
|
örneğin |
< TTü örnek +(I)n |
|
örnek |
~? Erm ōrinag օրինակ model, nümune, misal, mesel, tarz, usul < Erm ōrén օրէն usul, adet, töre, kural ~ OFa awḏēn usul, töre, ayin |
|
örs |
<< OTü örs demir dövme sehpası < ETü ör- kalkmak, yükselmek +Uz |
|
örsele|mek |
< TTü *örse- davranmak, kalkmaya yeltenmek +AlA- < ETü ör- kalkmak, yükselmek +sA- |
|