şayia |
~ Ar şāyiˁa(t) شايعة [#şyˁ fāˁila(t) fa. fem.] yayılan veya dağılan şey |
|
şayka |
~ Rus şayka шайка tekne, leğen |
|
şayze |
~ Alm Scheisse dışkı < Ger *skeutan atmak, fırlatmak, saçmak |
|
şeamet |
~ Ar şiˀāma(t) شىٔامة [#şAm faˁāla(t) msd.] 1. sol taraf, 2. uğursuz ve meymenetsiz olma ≈ Ar şuˀm شؤم [fuˁl msd.] a.a. |
|
şebboy |
~ Fa şabbūy/şab-anbūy شبّوى/شب أنبوى «gece kokan», sarı menekşe § Fa/OFa şab شب gece (<< EFa/Ave χşap- a.a. ≈ Sans kşapā a.a. ) + Fa būy بوى koku |
|
şebek |
"ağ" [ Meninski, Thesaurus, 1680] ~ Ar şabak شَبَك [#şbk faˁal ] ağ, network < Ar şabaka(t) شَبَكَة [mr.] bir ağ parçası, özellikle yüze takılan ağ şeklinde perde → şebeke Not: Belki "ağ maymunu" anlamında. 17.08.2017 |
|
şebeke |
~ Ar şabaka(t) شبكة [#şbk faˁala(t) mr.] ağ, balık ağı, dokuma, örgü, ızgara < Ar şabaka شبك ağ ördü (≈ Aram sebek סֶבֶך ağ ≈ İbr sābak סָבַך ağ örme, dokuma, çit ve kafes yapma ) |
|
şebnem |
~ Fa şabnam شبنم çiy § Fa şab شب gece + Fa nam نم yaşlık, nem |
|
şecaat |
~ Ar şacāˁa(t) شَجاعة [#şcˁ faˁāla(t) msd.] yiğitlik, civanmertlik < Ar şacuˁa شَجُعَ yiğit idi |
|
şecere |
~ Ar şacara(t) شَجَرَة [#şcr faˁala(t) mr.] 1. ağaç, 2. (mec.) soy ağacı |
|
şedde |
~ Ar şadda(t) شدّة [#şdd faˁla(t) mr.] Arap alfabesinde bir sessiz harfin çift telaffuz edileceğini gösteren işaret < Ar şadda شدّ sertleştirdi |
|