ada
| açıkla|mak |
< TTü açık +lA- < TTü aç- |
|
| açkı |
< TTü aç- +gU |
|
| açma |
< TTü aç- +mA |
|
| açmaz |
< TTü aç- +mAz |
|
| ad |
<< ETü āt isim, unvan |
|
| ada |
ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] << OTü atağ ada ≈ ETü otruġ ayrılmış veya kesilmiş yer, ada < ETü otrul- kesilmek Not: ETü otruğ biçimi, aḏrığ "ayrı, ayrık" sözcüğünün özel anlam kazanmış varyantı olarak düşünülebilir. 13. yy'dan itibaren beliren adağ biçiminin bunlarla yapısal ilişkisi açık değildir. Anlam evrimi için karş. Lat insula "ayrılmış yer" > "ada". Benzer sözcükler: ada çayı, ada soğanı, ada tavşanı, adalı Bu maddeye gönderenler: yarımada 20.05.2015 |
|
| ada|mak |
<< ETü atā- ad vermek, söz vermek, söz kesmek, çağırmak < ETü āt isim +(g)A- |
|
| adak |
< TTü ada- söz vermek, söz kesmek +Uk |
|
| adale |
~ Ar ˁaḍala(t) عضلة [#ˁḍl faˁala(t) ] kas ≈ Ar ˁaḍal عضل tarla faresi |
|
| adalet |
~ Ar ˁadāla(t) عدالة [#ˁdl faˁāla(t) msd.] adillik, hak gözetme < Ar ˁadala عَدَلَ denk idi, oran ve ölçülü idi, adil idi |
|
| adam |
~ Ar ādam آدم [#Adm] 1. insanların atası, Adem, 2. insanoğlu ~ İbr ˀādām אָדָם a.a. ≈ İbr ˀadāmā אֲדָמָה toprak, yer |
|