adam

ada

<< OTü atağ ada ≈ ETü otruġ ayrılmış veya kesilmiş yer, ada < ETü otrul- kesilmek

ada|mak

<< ETü atā- ad vermek, söz vermek, söz kesmek, çağırmak < ETü āt isim +(g)A-

adak

< TTü ada- söz vermek, söz kesmek +Uk

adale

~ Ar ˁaḍala(t) عضلة z [#ˁḍl faˁala(t) ] kas ≈ Ar ˁaḍal عضل ztarla faresi

adalet

~ Ar ˁadāla(t) عدالة z [#ˁdl faˁāla(t) msd.] adillik, hak gözetme < Ar ˁadala عَدَلَ zdenk idi, oran ve ölçülü idi, adil idi

adam

[ Codex Cumanicus, 1303]
homo - Tr: χisi vel azam [kişi, azem] ademî [ Gülşehri, Mantıku't-Tayr, 1317]
ādemīnüŋ ˁilm ü ḥıkmetdir işi (...) nefsine uyan kişi ādem degül [ Meninski, Thesaurus, 1680]
ādem: insān. (...) yebān ādemi, ādem yerine komamak/saymamak (...) ādemiyet [ Ahmed Vefik Paşa, Lehce-ı Osmani, 1876]
adam akıllı, adam sen de [ A. Fikri, Lugat-ı Garibe, 1889]
adamım: Kendisine kurbiyet ve mensubiyet-i hususiyesi olmak veya bu tarzda görünmek.

~ Ar ādam آدم z [#Adm] 1. insanların atası, Adem, 2. insanoğlu ~ İbr ˀādām אָדָם za.a. ≈ İbr ˀadāmā אֲדָמָה ztoprak, yer

Not: 20. yy başlarına dek ādem yazılır ve kültürlü dilde belki 19. yy'a dek bu şekilde telaffuz edilirdi. Erken TTü metinlerde görülen āzem yazımı Farsça telaffuzu yansıtır. • Karş. Fen ˀadm "insan", Ugar ˀb ˀdm "insanların atası". “Toprak” kavramıyla ilişkisi için karş. Lat humanus "insan" < humus "toprak". Bkz. hümanist.

Benzer sözcükler: adam sen de, adam sendeci, adam sendecilik, adamakıllı, adamım, adamın dibi, adamotu, âdemoğlu, bilim adamı, işadamı, kardan adam

Bu maddeye gönderenler: adamcıl, beni Adem

22.06.2018

adamcıl

< TTü ādam insan +çIl

adana

< öz Adana kent adı

adap

~ Ar ādāb آداب z [#Adb afˁāl çoğ.] görgü kuralları < Ar adab أَدَب z [t.] görgü, terbiye

adapte

~ Fr adapter uyarlamak << OLat adaptare bir şeye uydurmak, tatbik etmek < Lat ad+ aptare [den.] a.a. < Lat apiō/apiscor, apt- bağlamak, iliştirmek, uydurmak

adaş

< TTü ad +dAş

adamKompakt görünümİzahlı görünüm

adam
Kompakt görünüm
İzahlı görünüm