ahır |
~ Fa/OFa āχʷar آخور yemlik, hayvan besleme yeri (≈ Sogd aχwr a.a. ) < OFa χʷar yemek (ad) < OFa χʷartan yemek (fiil) |
|
ahi |
~ Ar aχī أخى [#Aχw] kardeşim < Ar aχ أخ kardeş (≈ İbr/Aram ˀaχ אח a.a. ) |
|
ahir |
~ Ar āχir آخِر [#Aχr fāˁil fa.] son, sonuncu, sonraki ≈ Ar āχar آخَر gerideki |
|
ahiret |
~ Ar āχira(t) آخرة [#Aχr fāˁila(t) fa. fem.] sonraki şey, ölümden sonrası < Ar āχir آخر son, sonraki |
|
ahit |
~ Ar ˁahd عهِد [#ˁhd faˁl msd.] 1. tanıma, 2. ant, sözleşme, yükümlülük < Ar ˁahida عَهِدَ ısmarladı, sözleşti, şart koştu |
|
ahize |
ahiz "telgraf alıcısı" [ Tıngır & Sinapian, Istılahat Lugati, 1892] ~ Ar *āχiḏa(t) آخذة [#Aχḏ fāˁila(t) fa. fem.] «alıcı şey» < Ar āχiḏ آخيذ [fa.] alan, alıcı < Ar aχaḏa أَخَذَ aldı → ahz Not: Fr récepteur karşılığı olarak 20. yy başlarında türetilmiş Yeni Osmanlıca terimdir. 10.10.2017 |
|
ahkâm |
~ Ar aḥkām أَحْكَام [#ḥkm afˁāl çoğ.] hükümler < Ar ḥukm حُكْم [t.] yargı, hüküm |
|
ahlak |
~ Ar aχlāḳ أخلاق [#χlḳ afˁāl çoğ.] yaradılış, huy, karakter < Ar χulḳ خُلْق [t.] yaradılış, seciye, karakter < Ar χalaḳa خَلَقَ yarattı |
|
ahlat |
~ Yun aχládion ἀχλάδιον yaban armudu, pyrus amygdaliformis < EYun aχrás, aχrad- ἀχράς a.a. +ion ≈? EYun aχreōn αχρεών yararsız, gereksiz < EYun a(n)+ χráō χράω yaramak, gerekmek |
|
ahmak |
~ Ar aḥmaḳ أحمق [#ḥmḳ afˁal sf.] aptal, deli < Ar ḥamuḳa حَمُقَ aptal veya deli idi |
|
ahmer |
~ Ar aḥmar أحمر [#ḥmr afˁal sf.] kızıl, kırmızı |
|