| akis |
~ Ar ˁaks عَكْس [#ˁks faˁl msd.] 1. yansıma, tepki, 2. bir şeyin tersi < Ar ˁakasa عَكَسَ yansıdı, tersine döndü |
|
| akit |
~ Ar ˁaḳd عقد [#ˁḳd faˁl msd.] 1. düğümleme, bağlama, mec. bir araya gelme ve getirme, toplama veya toplanma, 2. bağ, düğüm, sözleşme < Ar ˁaḳada عقد bağladı, düğümledi, ilikledi |
|
| âkit |
~ Ar ˁāḳid عاقد [#ˁḳd fāˁil fa.] akteden, sözleşme yapan < Ar ˁaḳada عقد bağladı, düğümledi |
|
| akne |
~ İng acne egenlik sivilcesi ~ YLat acne a.a. ~ EYun akmḗ ακμή 1. herhangi bir şeyin ucu, zirve, 2. ciltte uççuk, sivilce < EYun *ak- sivrilmek, uç olmak |
|
| akompanye |
~ Fr accompagner eşlik etmek << OLat accompaniare a.a. < OLat ad+ *companiare yoldaşlık etmek < OLat companio «ekmek paylaşan», yoldaş |
|
| akor |
"uyumlu ses grubu" [ İkdam - gazete, 1899] ~ Fr accord [dev.] 1. fikir birliği, ses uyumu, anlaşma, 2. (müzikte) uyumlu ses grubu < Fr accorder uymak, uyuşmak, ses uyumu sağlamak << OLat *accordare [den.] < Lat ad+ cor, cord- yürek, gönül (/ Lat chorda çalgı teli ~ EYun χordē χορδή a.a. ) → kör2 Not: Klasik Latincede mevcut olan concordare "uymak, uyuşmak" ve discordare "uyumsuz olmak" fiilleri cor ("yürek, gönül") kökünden geldiği halde, daha MS 2. yy'dan itibaren müzik terimi olarak chorda ("çalgı teli") sözcüğü ile irtibatlandırılmıştır. 27.12.2017 |
|
| akordiyon |
~ Fr accordéon ~ Alm Akkordeon bir çalgı ☼ (İlk kullanım: 1829 Cyril Demian, Avst. müzik aleti yapımcısı.) < Alm Akkord akor |
|
| akort |
~ İt accordo uyum, ses uyumu, akor < İt accordare |
|
| akr(o)+ |
~ Fr/İng acro+ [bileşik adlarda] uç, sivri ~ EYun akrós ακρός uç << HAvr *h₂ḱ-ró-s (*aḱ-ró-s) < HAvr *h₂eḱ- (*ak-) keskin, sivri, uç |
|
| akraba |
~ Ar aḳribāˀ أقْرِباء [#ḳrb afˁilā çoğ.] yakınlar < Ar ḳarīb قَريب [faˁīl t.] yakın |
|
| akran |
~ Ar aḳrān أقران [#ḳrn afˁāl çoğ.] eşler, yaşıtlar < Ar ḳirn قِرْن [t.] eş, çift |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü