ayla |
<< TTü ay ağılı hale < TTü ağıl ağarma, beyazlık < TTü ak +Il2 |
|
aylak |
< OTü aylan- dönmek, dolanmak +Uk |
|
aymaz |
< TTü ay- uyanmak, ayılmak (halk ağzı) +mAz |
|
ayn |
~ Ar ˁayn عين [#ˁyn faˁl ] 1. göz, 2. göze, pınar, 3. seçkin kimse, zat, 4. bir şeyin ta kendisi, muayyen ve mahsus olan şey, 5. İslam hukukunda maddi değeri olan nesne, mal, 6. Arap alfabesinde bir harf ≈ Aram ˁayin עין göz, Arami ve İbrani alfabesinde bir harf ≈ Akad īnu göz |
|
ayna |
~ Fa āyīna آيينه ayna << OFa *ādēnag göstergeç (≈ Ave avi-dayana- göstermek < Ave avi+ dāi-, dī- görmek ) |
|
aynasız |
"(argo)" [ A. Fikri, Lugat-ı Garibe, 1889] < TTü ayna +sIz → ayna Not: Karş. aynalı "yakışıklı, güzel" (argo). 04.09.2018 |
|
aynı |
~ Ar ˁaynan عيناً [#ˁyn zrf.] gözle göründüğü gibi, bizatihi < Ar ˁayn عين 1. göz, 2. görünen şey, bir şeyin ta kendisi +an |
|
aynî |
~ Ar ˁaynī عينى [#ˁyn nsb.] aynen, nesne veya mal olarak < Ar ˁayn bir şeyin ta kendisi, reel nesne, hukukta mal |
|
ayol |
<< TTü ay oğul/hay oğul |
|
ayraç |
< TTü ayır- +(g)Aç |
|
ayran |
<< ETü-OK ayrān süt kökenli bir içecek <? ETü adır- ayırmak +(g)An |
|