dağ
| dabbe |
~ Ar dabba(t) دبّة [#dbb faˁla(t) ] Kuran'da kıyamet habercisi olarak anılan efsanevi varlık ~ Aram dubbā/debbā דבּא ayı |
|
| dadaizm |
~ Fr dadaisme modern sanatta bir akım ☼ (İlk kullanım: 1919 Hans Arp ve Tristan Tzara, Paris'li sanatçılar.) < Fr dada anlamsız bir sözcük +ism° |
|
| dadan|mak |
<< ETü tatġan- tat almak, tadını beğenmek < ETü tatġa- tadına bakmak +In- < ETü tatıġ tad +(g)A- |
|
| dadaş |
≈ TTü dada/dadak erkek kardeş, ağabey < çoc da-da |
|
| dadı |
~ Fa dādū دادو halayık, dadı < çoc |
|
| dağ |
ETü: [ Orhun Yazıtları, 735] << ETü tāġ a.a. Not: Moğ tağ (a.a.) Türkçeden alıntı olmalıdır. Benzer sözcükler: buz dağı, dağbaşı, dağcı, dağcılık, dağevi, dağî, dağistan, dağlı, dağlık, sıradağ Bu maddeye gönderenler: yanardağ 07.09.2017 |
|
| dağar |
<< ETü taġar torba, çuval ≈ Fa taġār تغار kap, sepet |
|
| dağdağa |
~ Ar daġdaġa(t) دغدغة [#dġ faˁfaˁa(t) q. msd.] 1. gıdıklanma, gıcık, 2. anlaşılmaz söz, kafa karışıklığı, 3. kargaşa, teşviş < onom daġdaġa دَغْدَغَ gıdıkladı, anlaşılmaz şekilde konuştu vb. |
|
| dağıl|mak |
≈ ETü tarıl- dağılmak < ETü tar- yaymak, dağıtmak +Il- |
|
| dağıt|mak |
<< ETü tarıt- tohum saçmak, ekin ekmek veya ektirmek < ETü tar- saçmak, dağıtmak |
|
| daği |
~ Ar ṭāġī طَّاغِي [fāˁil fa.] azgın, isyancı, tuğyan eden < Ar ṭaġā azı, taştı |
|