havan |
~ Fa/OFa hāvan هاون öğütme kabı ≈ Ave hāvana- a.a. |
|
havari |
~ Ar ḥawārī حَوَارِى [#ḥwr] İsa'nın 12 müridinden her biri ~? Eth ḥawārī yolcu, elçi, haberci < Eth ḥäwar gitmek |
|
havas |
~ Ar χawāṣṣ خَوَاصّ [#χṣṣ fawāˁil çoğ.] özel olanlar, seçkinler, elitler < Ar χāṣṣ خَاصّ [t.] seçkin |
|
havf |
~ Ar χawf خوف [#χwf faˁl msd.] korku < Ar χāfa خاف korktu |
|
havi |
~ Ar ḥāwi حاوٍ [#ḥwy fāˁil fa.] toplayan, kapsayan, içeren < Ar ḥawā حوا topladı |
|
havil |
[ Hoca Sa'deddin Ef., Tacü't-Tevârih, 1576] ~ Ar hawl هول [#hwl faˁl msd.] korkma, korku < Ar hāla هَالَ korkuttu Not: Sadece can havli deyiminde kullanılır. lahavle deyimindeki havl "güç" ayrı kelimedir. Bu maddeye gönderenler: haile 14.11.2019 |
|
havlıcan |
~ Fa χāvlincān خاولنجان kökü kulunç tedavisinde kullanılan bir bitki, topalak, galanga ~ Sans kulaŋça कुलञ्ज a.a. |
|
havlu |
< TTü hav hav, ince tüy veya iplik +lI(g) |
|
havra |
~ İbr χebrah חברה cemaat, içtima < İbr #χbr חבר bir araya gelme, birlikte olma, birleşme |
|
havsala |
~ Ar ḥawṣala(t) حَوْصَلة [#ḥṣl fawˁala(t) ] kursak, kuş midesi, (mec.) kavrayış, algı < Ar ḥaṣala حَصَلَ 1. elde edildi, 2. (at) taş ve toprak yuttu |
|
havuç |
~ Fa havīc/havic هویج kökü yenen malum sebze |
|