ikrah |
~ Ar ikrāh إكراه [#krh ifˁāl IV msd.] zorla ve rızası hilafına iş yaptırma, iğrenme < Ar kariha كَرِهَ iğrendi, nefret etti |
|
ikram |
~ Ar ikrām إكرام [#krm ifˁāl IV msd.] yüceltme, ağırlama < Ar karuma كَرُمَ yüceldi |
|
ikramiye |
< Ar ikrām [#krm] ağırlama +īya(t)1 |
|
ikrar |
~ Ar iḳrār إقرار [#ḳrr ifˁāl IV msd.] evet deme, onaylama < Ar ḳarra قَرَّ durdu, yerleşti, karar kıldı |
|
ikraz |
~ Ar iḳrāḍ [#qrḍ ifˁāl IV msd.] faizle borç verme < Ar ḳarḍ faizle verilen borç |
|
iksir | ||
ikta |
~ Ar iḳṭāˁ إقطاع [#ḳṭˁ ifˁāl IV msd.] kesme, pay verme, tımar olarak arazi verme < Ar ḳaṭaˁa قَطَعَ kesti |
|
iktibas |
~ Ar iḳtibās إقتباس [#ḳbs iftiˁāl VIII msd.] alma, aktarma, faydalanma < Ar ḳabasa قبس (ateş, bilgi, bulaşıcı hastalık) aldı, kaptı, aktardı |
|
iktidar |
~ Ar iḳtidār إقتدار [#ḳdr iftiˁāl VIII msd.] kudretli olma, gücü yeter olma < Ar ḳadara قَدَرَ gücü yetti |
|
iktifa |
~ Ar iktifāˀ إكتفاء [#kfw iftiˁāl VIII msd.] yetinme, yeterli sayma < Ar kafā كفا kifayet etti, yetti |
|
iktiran |
~ Ar iḳtirān إقتران [#ḳrn iftiˁāl VIII msd.] eşleşme, çift koşulma, beraber olma < Ar ḳarana قَرَنَ eşleştirdi, çift koştu |
|