ilinti |
< TTü ilin- +(In)tI |
|
iliş|mek |
<< ETü iliş- (iki şey bir birine) takışmak, tutuşmak, kapışmak < ETü il- takılmak, tutmak +Iş- |
|
ilişki |
≈ TTü ilişik temas, alaka < TTü iliş- +gU |
|
ilk |
<< ETü ilki/ilk nispeten uzaktaki, önceki, eski |
|
ilkah |
~ Ar ilḳāḥ إلقاح [#lḳḥ ifˁāl IV msd.] dölleme < Ar laḳaḥa dölledi |
|
ilke | ||
ilkel |
< TTü ilk +Al |
|
illa |
~ Ar illā إلّا ama, bundan başka, hariç (edat) § Ar in إن ilgi edatı, ki + Ar lā لا değil |
|
illallah |
~ Ar illā-llāh إلّاالله Allah'tan başka |
|
illegal |
~ Fr illégal yasa dışı ~ Lat illegalis a.a. < Lat in+2 legalis yasal |
|
illet |
~ Ar ˁilla(t) عِلّة [#ˁll fiˁla(t) mr.] 1. arız olan şey, başa gelen şey, 2. arıza, hastalık < Ar ˁalla عَلَّ bozuldu, saptı, hasta oldu |
|