indis |
~ Fr indice gösterge ~ Lat index, indic- a.a. |
|
individüel |
~ Fr individuel bireysel < Fr individu a.a. +al° ~ Lat individuus bölünmez olan, atom, birey < Lat in+2 dividuus bölünür < Lat dividere, divis- bölmek |
|
indiyum |
~ YLat indium bir element ☼ (İlk kullanım: 1863 Ferdinand Reich ve H. Th. Richter, Alm kimyacılar) < Lat indicus çivit, indigo |
|
inek |
<< ETü ingek dişi hayvan, özellikle dişi sığır |
|
infak |
~ Ar infāḳ إنفاق [#nfḳ ifˁāl IV msd.] harcama, nafaka verme < Ar nafaḳa نَفَقَ harcadı |
|
infaz |
"geçirme" [ Meninski, Thesaurus, 1680] ~ Ar infāḏ إنفاذ [#nfḏ ifˁāl IV msd.] sokma, geçirme < Ar nafaḏa نفذ girdi → nüfuz Not: Güncel kullanımda infaz sözcüğü yargısız infaz deyiminin anlamını yüklenmiştir. 09.12.2014 |
|
infial |
~ Ar infiˁāl إنفعال [#fˁl infiˁāl VII msd.] 1. etkilenme, alınma, 2. felsefede ruhun her türlü dış etkenden etkilenme hali, Yunanca páthos karşılığı < Ar faˁala فَعَلَ etti, eyledi |
|
infilak |
~ Ar infilāḳ إنفلاق [#flḳ infiˁāl VII msd.] yarılma, özellikle Hz. Musa'nın denizi yarması < Ar falaḳa فلق yardı, çatlattı |
|
infirat |
~ Ar infirād إنفراد [#frd infiˁāl VII msd.] yalnızlaşma, tek kalma < Ar farada فَرَدَ yalnız idi |
|
infisah |
~ Ar infisāχ إنفساخ [#fsχ infiˁāl VII msd.] sakatlanma, çürüme, dağılma < Ar fasaχa فَسَخَ sakatladı |
|
infisal |
~ Ar infiṣāl إنفصال [#fṣl infiˁāl VII msd.] ayrılma, ayrışma, bölünme < Ar faṣala فَصَلَ ayırdı |
|