inisiyatif |
~ Fr initiative girişim, öncülük < Fr initier başlamak, önayak olmak +()tiv° |
|
inisiye |
~ Fr initié 1. başlamış, başlatılmış, 2. bir sürece veya yola veya tarikate girmiş kimse ~ Lat initiatus [pp.] < Lat initiare [f.] başlamak, başlatmak +()t° < Lat initium başlangıç < Lat in+1 itus/iter [pp.] yol, gidiş +ium < Lat ire gitmek, yol almak +()t° |
|
inkâr |
~ Ar inkār إنكار [#nkr ifˁāl IV msd.] yalanlama, yadsıma < Ar nakara نكر bilmedi, tanımadı (≈ Akad nakru yabancı, yad ) |
|
inkıbaz |
~ Ar inḳibāḍ إنقباض [#ḳbḍ infiˁāl VII msd.] tutulma, tutukluk < Ar ḳabaḍa قبض tuttu |
|
inkılap |
~ Ar inḳilāb إنقلاب [#ḳlb infiˁāl VII msd.] değişim, altüst olma, tersine dönme < Ar ḳalaba قَلَبَ değiştirdi, tersine çevirdi |
|
inkıraz | ||
inkıta |
~ Ar inḳiṭāˁ إنقطاع [#ḳṭˁ infiˁāl VII msd.] kesilme, kesinti < Ar ḳaṭaˁa قَطَعَ kesti |
|
inkıyat |
~ Ar inḳiyād إنقياد [#ḳyd infiˁāl VII msd.] boyun eğme, bağlılık bildirme < Ar ḳāda قَادَ bağladı |
|
inkisar |
~ Ar inkisār إنكسار [#ksr infiˁāl VII msd.] kırılma, ruhen kırılma, kırgınlık < Ar kasara كسر kesti, kırdı |
|
inkişaf |
~ Ar inkişāf إنكشاف [#kşf infiˁāl VII msd.] (çiçek) açma, açığa çıkma, kuvveden fiile geçme < Ar kaşafa كشف açtı, buldu |
|
inle|mek |
< onom iŋ/iŋil inleme sesi +lA- |
|