| izafe |
~ Ar iḍāfa(t) إضافة [#ḍyf ifˁāla(t) IV msd.] 1. konuk getirme, koşma, ekleme, ilişkilendirme, 2. Arapça gramerde bağıl isim, isim tamlaması < Ar ḍāfa konuk oldu |
|
| izah |
~ Ar īḍāḥ ايضاح [#wḍḥ ifˁāl IV msd.] aydınlatma, açıklama, berrak kılma < Ar waḍaḥa وضح aydınlandı, açıklığa kavuştu |
|
| izale |
~ Ar izāla(t) إزالة [#zwl ifˁāla(t) IV msd.] giderme, yoketme < Ar zāla زَالَ düştü, eksildi, tükendi |
|
| izan |
~ Ar iḏˁān إذعان [#ḏˁn ifˁāl IV msd.] boyun eğme < Ar ḏaˁana ذَعَنَ boyun eğdi, birinin üstünlüğünü kabul etti |
|
| izaz |
~ Ar iˁzāz إعزاز [#ˁzz ifˁāl IV msd.] değer verme, ağırlama < Ar ˁazza عَزَّ yüceldi, güçlendi |
|
| izbandut |
"korsan, haydut" [ Evliya Çelebi, Seyahatname, 1665] ~ İt sbandito sürgüne veya ağır cezaya mahkûm edilmiş kimse, forsa, hükümlü < İt sbandire aforoz etmek, sürgün etmek << OLat *exbandire a.a. < Ger e(x)+ *bandan yargılamak → ban Not: Karş. İng bandit < İt bandito "haydut, eşkiya". Türkçe /ut/ ile telaffuzu Güney İtalya lehçelerine özgü sbanduto biçimine işaret eder. 07.09.2017 |
|
| izbarço |
~ Ven sbalzo bir çeşit gemici düğümü (Kaynak: LF sf. §571.)(≈ İt balzo a.a. ) << Lat balteus kemer, özellikle kılıç taşıma kemeri |
|
| izbe |
~ Rus/Bulg izba изба köylü kulübesi, hücre << ESlav istba oda, hücre ~ OLat *istuba şömine (Kaynak: Derksen sf. 215) |
|
| izci |
< TTü iz +çI |
|
| izdiham |
~ Ar izdiḥām إزدحام [#zḥm iftiˁāl VIII msd.] sıkma, sıkışma, kalabalık etme, zahmet < Ar zaḥama زحم sıktı, sıkıştırdı, kalabalık etti |
|
| izdivaç |
~ Ar izdiwāc إزدواج [#zwc iftiˁāl VIII msd.] eşleşme, evlenme < Ar zawc زَوْج eş |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü