| kıvanç |
< TTü kıvan- +(In)ç |
|
| kıvılcım |
< TTü kığılça- kıvılcımlanmak +Im < onom kığıl kığıl kıvılcımlanma anlatan söz |
|
| kıvır|mak |
< OTü kıvur- bükmek, burmak |
|
| kıvırcık |
< TTü kıvır kırışık, buruşuk +çUk |
|
| kıvrak |
<< OTü-KT kıvrak kıvrık, kıvırcık < OTü kıvur- eğirmek, bükmek, burmak +(g)Ak |
|
| kıvran|mak |
KTü: [ Ebu Hayyan, Kitabu'l-İdrak, 1312] < TTü kıvra- kıvrılmak, buruşmak +In- → kıvır- Benzer sözcükler: kıvrandırmak, kıvratmak 07.05.2015 |
|
| kıy|mak |
<< ETü kıy- (bıçak veya başka aletle) kesmek, bedensel ceza vermek << ETü kıd- kesmek |
|
| kıyafet |
~ Ar ḳiyāfa(t) قيافة [#ḳyf fiˁāla(t) msd.] 1. kılık, dış görünüm, 2. kişinin görüntüsünden hangi aile veya aşirete mensup olduğunu anlama ilmi, 3. bir kavim veya aşirete özgü giyim tarzı |
|
| kıyak |
< ETü kıy- +(g)Ak |
|
| kıyam |
~ Ar ḳiyām قيام [#ḳwm fiˁāl msd.] ayağa kalkma, kalkışma < Ar ḳāma قام durdu, ayağa kalktı |
|
| kıyamet |
~ Ar ḳiyāma(t) قيامة [#ḳwm fiˁāla(t) msd.] 1. kalkışma, 2. İslam mitolojisinde ölülerin topluca dirilmesi < Ar ḳāma قام ayağa kalktı, durdu |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü