karakol |
~ Moğ qaragul gözcü, nöbetçi, muhafız < Moğ qara- bakmak, gözlemek +AgUl |
|
karakter |
~ Fr caractère 1. huy, tabiat, kişilik, 2. romanda şahsiyet ~ EYun χaraktḗr χαρακτήρ metale kazılmış damga, mühür, kimlik < EYun χarássō χαράσσω oymak, kazmak +tēr < HAvr *ǵʰer-² oymak, kazmak, çizmek |
|
karakuşi |
~ Ar ḳaraḳūşī keyfi ve saçma (hüküm, yönetim) < öz Bahaeddin Karakuş Mısır'da Eyyubi hanedanı döneminde vezir olan köle kökenli Türk (ö. 1201) |
|
karambol |
~ Fr carambole 1. bilardoda kırmızı top, 2. bilardoda endirekt vuruş veya birden fazla topa vurma ~ İsp carambola Hindistan kökenli kırmızı top biçimli bir meyve |
|
karamela |
~ İt caramello 1. şeker kamışı şurubu, kaynatılmış şekerli su, 2. yakılmış şeker ~ İsp caramillo [küç.] şeker kamışı < İsp caramo kamış << Lat calamus a.a. ~ EYun kálamos κάλαμος a.a. |
|
karamık |
ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] << ETü karamuk kara tanecik şeklinde bir buğday paraziti, agrostemma < ETü kara +mUk → kara Not: Tanecik isimleri yapan +mUk eki ile. Karş. kızlamuk, çıtlamuk. 22.06.2015 |
|
karamsar |
< YTü *karamsa- +()r < TTü kara +ImsA- |
|
karanfil |
~ Ar/Fa ḳaranful قرنفل 1. Doğu Hint adalarına özgü bir baharat, syzygium aromaticum, 2. kokusu ve dişil organı bu baharatı andıran çiçek, dianthus caryophyllus ~ Sans kaṭuka-phala कटुकफल baharat-yemiş |
|
karanlık |
<< TTü karaŋġulık karanlık (isim) < ETü karaŋġu karanlık (sıfat) +lIk ≈ Moğ qaraggui a.a. |
|
karantina |
~ Ven cuarantína Venedik'e gemiyle gelen yolculara uygulanan kırk günlük karaya çıkma yasağı < Ven cuaranta kırk +in° ~ Lat quadraginta a.a. |
|
karaoke |
~ Jap karaōke şarkıcılara orkestra eşliği sağlayan bir cihaz ☼ (İlk kullanım: 1979) § Jap karano boş, sanal + Jap ōkesutora orkestra (~ İng orchestra ) |
|