münferit |
~ Ar munfarid منفرِد [#frd munfaˁil VII fa.] yalnızlaşmış, yalınmış, yalın, salt < Ar farada فَرَضَ yalnız idi |
|
münfesih |
~ Ar munfasiχ منفسخ [#fsχ munfaˁil VII fa.] infisah etmiş, feshedilmiş < Ar fasaχa فَسَخَ fesh etti |
|
münhal |
~ Ar munḥall منحلّ [#ḥll munfaˁil VII fa.] çözülmüş (düğüm) < Ar inḥalala إنحلل çözüldü, serbest kaldı |
|
münhasır |
~ Ar munḥaṣir منحصر [#ḥṣr munfaˁil VII fa.] hasredilmiş, tekeline alınmış < Ar ḥaṣara حصر kuşattı |
|
münkalip |
~ Ar munḳalib [#ḳlb munfaˁil VII fa.] dönüşen, yer değiştiren < Ar ḳalaba قَلَبَ döndürdü, çevirdi |
|
münkir | ||
münşeat |
~ Ar munşaˀāt منشآت [#nşA IV mef. çoğ.] inşa edilenler, yapılar veya kompozisyonlar < Ar naşaˀa نشأ çıktı, belirdi, (su) kaynadı |
|
münteha |
~ Ar muntehā منتهىً [#nhw muftaˁal VIII mef.] limit, bir şeyin son noktası < Ar nahā نها vardı, sona erdi |
|
müntehip |
~ Ar muntaχib منتخب [#nχb muftaˁil VIII fa.] intihap eden, seçen < Ar naχaba نخب seçti |
|
müntesip |
~ Ar muntasib منتسب [#nsb muftaˁil VIII fa.] atanmış, adanmış < Ar nasaba نَسَبَ ilgili idi, ait idi |
|
münteşir |
~ Ar muntaşir منتشر [#nşr muftaˁil VIII fa.] yayılan, intişar eden < Ar naşara إنتشار yaydı |
|