münteha |
~ Ar muntehā منتهىً [#nhw muftaˁal VIII mef.] limit, bir şeyin son noktası < Ar nahā نها vardı, sona erdi |
|
müntehip |
~ Ar muntaχib منتخب [#nχb muftaˁil VIII fa.] intihap eden, seçen < Ar naχaba نخب seçti |
|
müntesip |
~ Ar muntasib منتسب [#nsb muftaˁil VIII fa.] atanmış, adanmış < Ar nasaba نَسَبَ ilgili idi, ait idi |
|
münteşir |
~ Ar muntaşir منتشر [#nşr muftaˁil VIII fa.] yayılan, intişar eden < Ar naşara إنتشار yaydı |
|
münzevi |
~ Ar munzawi منزوٍ [#zwy munfaˁil VII fa.] köşeye çekilen < Ar zāwiya(t) زاوية köşe |
|
müphem | ||
müptela |
~ Ar mubtalāˀ مبتلا [#blw muftaˁal VIII mef.] belaya uğrayan, sınanan < Ar balā بَلَا sınadı |
|
müptezel |
~ Ar mubtaḏal مبتذل [#bḏl muftaˁal VIII mef.] sıradan, bayağı, adi, seçkin olmayan, rezil < Ar baḏala بَذَلَ saçtı, döktü |
|
müracaat |
~ Ar murācaˁa(t) مراجعة [#rcˁ mufāˁala(t) III msd.] başvurma < Ar racaˁa رَجَعَ rücu etti, geri geldi |
|
mürafaa |
~ Ar murāfaˁa(t) مرافعة [#rfˁ mufāˁala(t) III msd.] üst makama gitme, mahkemede bir şeyi (sözlü olarak) savunma, dava etme < Ar rafaˁa رفع yükseltti, yüceltti |
|
mürai |
~ Ar murāˀi مراىٍٔ [#rAy mufāˁil III fa.] ikiyüzlülük eden, aslından farklı görünen < Ar riyāˀ رياء ikiyüzlülük etme, görünme |
|