meşale |
~ Ar maşˁala(t) مشعلة [#şˁl mafˁala(t) msd.] ışıma, ışık kaynağı, çıra < Ar şaˁala شعل ışıdı |
|
meşayih |
~ Ar maşāyiχ مشايخ [#şyχ mafāˁil çoğ.] şeyhler < Ar şayχ شيخ [t.] şeyh, pir, dede |
|
meşcere |
~ Ar maşcara(t) مَشجرة [#şcr mafˁala(t) iz/m.] ağaçlık < Ar şacar شَجَر ağaç |
|
meşe |
~ Fa bīşa/mīşe بيشه çalılık, yaban yer, orman << OFa vēşag a.a. |
|
meşgale |
~ Ar maşġala(t) مشغلة [#şġl mafˁala(t) msd.] uğraşı, etkinlik < Ar şaġala شغل meşgul oldu, uğraştı, bir boşluğu veya alanı veya makamı işgal etti |
|
meşgul | ||
meşhet |
~ Ar maşhad مشهد [#şhd mafˁal iz/m.] bir şeye tanıklık etmek için toplanan halk, cenaze töreni, şehitlik, mezar < Ar şahada شَهَدَ şehit oldu, şahit oldu |
|
meşhur |
~ Ar maşhūr مشهور [#şhr mafˁūl mef.] belli, tanınmış < Ar şahara شَهَرَ belirdi, tanındı |
|
meşhut |
~ Ar maşhūd مشهود [#şhd mafˁūl mef.] tanık olunmuş, şahitli < Ar şahida شهد tanık oldu |
|
meşihat |
~ Ar maşīχa(t) مشيخة [#şyχ mafˁīla(t) çoğ.] yaşlılar, şeyhler < Ar şayχ شيخ |
|
meşime |
~ Ar maşīma(t) مشيمة [#şym mafˁila(t) iz/m.] cenini saran torba, plasenta < Ar şāma شَامَ korudu, sakladı |
|