memur |
~ Ar maˀmūr مأمور [#Amr mafˁūl mef.] iş eri, emir kulu, görevli kimse < Ar amara أمر buyurdu |
|
+men |
~ İng man adam, kişi << Ger *mann- a.a. << HAvr *mon- a.a. |
|
men |
~ Ar manˁ مَنْع [#mnˁ faˁl msd.] engelleme, yasaklama < Ar manaˁa مَنَعَ durdurdu, engelledi, yasakladı |
|
menajer |
~ İng manager at terbiyecisi [esk.], yönetici, idareci < İng manage at terbiye etmek [esk.], idare etmek +er < İt maneggio at eğitme |
|
mendebur |
~ Ar min ad-dabūr من الدبور «Batı rüzgârından» < Ar dabūr دبور [#dbr faˁūl im.] Batı rüzgârı < Ar dabara دبر arkadan geldi |
|
menderes | ||
mendil |
~ Ar mandil مندل [#mndl q.] peçete, peşkir ~ Aram manṭiliyūn מנטליון a.a. ~ EYun mantḗlion μαντδήλιον [küç.] a.a. ~ Lat mantēle/mantellum a.a. < Lat manutergium el bezi § Lat manus el + Lat tergere silmek |
|
mendirek |
~ OYun mandrákion μανδράκι [küç.] «ağılcık», liman ağzına inşa edilen koruma suru < EYun mándra μάνδρα ağıl, etrafı çevrili alan +akion |
|
menekşe |
~ Fa banafşe بنفشه a.a. << OFa vanavşag a.a. ≈ Ave *vana-vaxşa- orman otu < Ave vaxşaiti, vaxş- yetişmek, bitmek (bitki) |
|
menem |
<< TTü ne menend ne gibi, neye benzer |
|
menemen |
<? öz Menemen İzmir'e yakın bir kasaba |
|