meskûn |
~ Ar maskūn مسكون [#skn mafˁūl mef.] oturulan, ikamet edilen < Ar sakana سَكَنَ durdu, dindi |
|
meslek |
~ Ar maslak مَسْلَك [#slk mafˁal msd.] yol, rota, tarik, patika < Ar salaka سَلَكَ yol gitti, rota izledi |
|
mesmu |
~ Ar masmūˁ مسموع [#smˁ mafˁūl mef.] işitilen, duyulmuş < Ar samaˁa سَمَعَ duydu, dinledi |
|
mesnet |
~ Ar masnad مسند [#snd mafˁal iz/m.] dayanılan yer veya şey, dayanak, arka, 2. oturma yeri, taht < Ar sanada سنود dayandı |
|
mesnevi |
~ Ar maṯnawī مثنوى [nsb.] her iki mısraı birbiriyle kafiyeli beyitlerden oluşan manzume < Ar maṯnūˀ مثنو [#s̠ny mafˁūl mef.] ikilenmiş, ikili +ī < Ar ṯanā ثنا ikiledi, ikiye katladı |
|
mesrur | ||
mest1 |
~ Fa mast مست sarhoş << Fa *mayaste ميسته |
|
mest2 |
≈ Fa mas مس İslam geleneğinde mesh kabul eden bağcıksız ayakkabı ~ Ar masḥ مسح mesh |
|
mestur |
~ Ar mastūr مستور [#str mafˁūl mef.] setredilmiş, örtülü < Ar satara سَتَرَ örttü |
|
mesul |
~ Ar masˀūl مسؤل [#sAl mafˁūl mef.] 1. kendisine soru sorulan kimse, 2. sorulan şey, soru, sorgu < Ar saˀala سأل sordu |
|
mesut |
~ Ar masˁūd مسعود [#sˁd mafˁūl mef.] bahtlı, mutlu < Ar saˁada سَعَدَ talihi yaver gitti |
|