ubudiyet |
~ Ar ˁubūdiyya(t) عبوديّة [#ˁbd y. msd.] kulluk etme, kölelik < Ar ˁabada kulluk etti, tapındı |
|
uca |
~ ETü uça kuyruk sokumu < ETü uç son, bitim |
|
ucube |
~ Ar uˁcūba(t) اعجوبة [#ˁcb fuˁūla(t) msd.] acayiplik, çok tuhaf şey, mucize < Ar ˁacīb [sf.] tuhaf |
|
ucuz |
<< ETü uçuz düşük, kolay, hor, değersiz +Uz << ETü uç- düşmek |
|
uç |
<< ETü ūç bitim yeri, son, kenar, sınır |
|
uç|mak |
ETü: "ölmek" [ Orhun Yazıtları, 735] << ETü uç- 1. düşmek, ölmek, 2. teyeran etmek, havada yol almak, uçmak Not: "Düşmek" anlamı uçurum sözcüğünde korunmuştur. Benzer sözcükler: uçman, uçucu, uçuk, uçurmak, uçuşmak 22.05.2019 |
|
uçak |
< TTü uç- +(g)Ak |
|
uçarı |
< TTü uç- |
|
uçkur |
<< TTü iç kur iç kuşak, don kemeri < ETü kur kuşak |
|
uçmak |
<< ETü uştmaχ/uçmak cennet ~ Sogd ˀwştmğ Hıristiyan ve Maniheist inançlarda cennet (≈ OFa vahişt a.a. ) ~ Ave vahişta- ahū- kusursuz-varoluş, Zerdüşt inancında bir kavram |
|
uçuç böceği |
< TTü uç- |
|