uç|mak |
<< ETü uç- 1. düşmek, ölmek, 2. teyeran etmek, havada yol almak, uçmak |
|
uçmak |
ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] << ETü uştmaχ/uçmak cennet ~ Sogd ˀwştmğ Hıristiyan ve Maniheist inançlarda cennet (≈ OFa vahişt a.a. ) ~ Ave vahişta- ahū- kusursuz-varoluş, Zerdüşt inancında bir kavram → bihişt Not: Hıristiyan veya Maniheist mitolojiden muhtemelen M 8. veya 9. yy'da ödünç alınan kavramın Türkçe uç- fiiliyle ilgisi yoktur. Barth sf. 1399-1402. • Kutaḏġu Bilig'in üç yazmasında uştmaχ, uştmak ve uçmak yazımları kullanılmıştır. 20.08.2017 |
|