vakıa |
~ Ar wāḳiˁa(t) واقعة [#wḳˁ fāˁila(t) fa. fem.] 1. olay, olgu, 2. rüya < Ar waḳaˁa وَقَعَ düştü, oldu |
|
vakıf1 |
~ Ar waḳf وَقْف [#wḳf faˁl msd.] 1. durma, durdurma, 2. bir şeyi tanrıya veya hayır işine adama, böyle adanan şey < Ar waḳafa وَقَفَ 1. durdu, 2. durdurdu, 3. bilgilendi, vukuf kazandı, 4. vakfetti |
|
vakıf2 |
~ Ar wāḳif واقف [#wḳf fāˁil fa.] 1. vakfeden, 2. bir konuyla ilgili olan, haberdar < Ar waḳafa وَقَفَ |
|
vaki |
~ Ar wāḳiˁ واقع [#wḳˁ fāˁil fa.] düşen, vuku bulan < Ar waḳaˁa وَقَعَ düştü, vuku buldu |
|
vakit |
~ Ar waḳt وقت [#wḳt faˁl ] zamanın belli bir noktası |
|
vaks | ||
vakum |
~ Lat vacuum [n.] boş şey, boşluk < Lat vacuus boş ≈ Lat vacare boşaltmak << HAvr *h₁uh₂-ko- (*ewa-ko-) < HAvr *h₁weh₂- (*ewā-) bırakmak, terketmek, boşaltmak |
|
vakur |
~ Ar waḳūr وقور [#wḳr fāˁūl sf.] vekar gösteren < Ar waḳura وَقُرَ |
|
vakvak |
: onom ördek sesi |
|
valâ |
~ Fa vālā والا yüksek, yüce << Fa bālā بالا a.a. |
|
vale |
~ Fr valet 1. hizmetkâr, genç adam, 2. iskambilde genç adam resimli kâğıt << OLat vasselittus hizmetçi ~ Kelt *wasso- ast, uşak |
|