| yalıt|mak |
< TTü yalın- soyunmak |
|
| yallah |
~ Ar yā-llāh ياالله ya allah |
|
| yalnız |
<< ETü yalıŋuz/yalŋus yalnız, tek başına < ETü yalıŋ a.a. |
|
| yalpa |
< ? |
|
| yaltak |
<< TTü yaldak kuyruk sallayan, dalkavuk (< TTü yaldan- (köpek) kuyruk sallamak +Uk <? TTü yal köpek yemeği ) |
|
| yalvaç |
ETü: [ Orhun Yazıtları, 735] << ETü yalāvaç/yalāvar elçi, haberci Not: ETü yalwar- "dil dökmek" ve yalwa- "yalamak" fiilleriyle ilgili olması mümkün gözükse de yapısal ilişki muğlaktır. Claus sf. 921 İrani bir dilden alıntı olasılığı üstünde durur. Karş. OFa vaç "söz, ses". 25.08.2017 |
|
| yalvar|mak |
<< ETü yalvar- dil dökmek <? ETü yalıġ dil? +(g)Ar- |
|
| yama |
<< ETü yamaġ yama < ETü yama- +I(g) |
|
| yama|mak |
<< ETü yama- eklemek <<? ETü *yana- +(g)A- < ETü yan |
|
| yamaç |
<< TTü yaŋaç yan, kenar < TTü yaŋa-/yana- yanına gelmek veya getirmek, eklemek +Iç |
|
| yamak |
< TTü yama- yanına getirmek, eklemek +Uk |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü