| yaman |
<< ETü yaman 1. çok kötü, fena, 2. fil ≈? ETü yaŋan fil |
|
| yamçı |
<<? OTü yamçi ulak, haberci |
|
| yamrı yumru |
< TTü yaŋıl- yanılmak, eğrilmek |
|
| yamuk |
<< TTü yaŋıl- yanılmak, eğrilmek |
|
| yamul|mak |
<< TTü yaŋıl- yanılmak, bozulmak, eğrilmek |
|
| yamyam |
"insan eti yiyen" [ Namık Kemal, Osmanlı Modernleşmesinin Meseleleri, 1872] ~ Fr/İng niam-niam/iam-iam Güney Sudan'da insan eti yediği rivayet edilen bir kavim, Azande'ler Not: Batı dillerinde ilk kez 1845 dolayında kaydedilmiş ve 1860'larda Amerikalı seyyah Paul du Chaillu (1835-1903) tarafından popülerleştirilmiştir. Benzer sözcükler: yamyamlaşmak 17.06.2015 |
|
| yan |
<< OTü yan taraf, canip ≈ ETü yan kalça kemiği, özellikle kemik başı ≈? ETü yan- dönmek |
|
| yan|mak |
<< ETü-OK yān- parlamak, yanmak << ETü *yağın- < ETü *yak- ateş yakmak +In- |
|
| yanak |
<< ETü yaŋak iki yanın her biri, çene kemiğinin iki kanadı < ETü yan- dönmek +(g)Ak |
|
| yanardağ |
|
|
| yanaş|mak |
< OTü yana- yanına gelmek +Iş- < OTü yan |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü