| yaver |
~ Fa yārvar/yāvar يارور/ياور yardımcı |
|
| yavru |
<< OTü yavrığ hayvanın küçüğü < ETü yabrı-/yavrı- kötüleşmek, güçten düşmek +I(g) < ETü yabız kötü +I- |
|
| yavşak |
<< OTü yafşak/yavşak bit yavrusu, sirke <? ETü yapış- +(g)Ak (Kaynak: Eren sf. 444) |
|
| yavşak1 |
<< ETü yaŋşak konuşkan, geveze < ETü yaŋşa- konuşmak, gürültü etmek +Uk |
|
| yavşan |
<< ETü yabçan acı bir ot, artemisia < ETü yapış- yapışmak |
|
| yavuklu |
ETü: [ Kaşgarî, Divan-i Lugati't-Türk, 1073] → yak-1 Not: ETü ve TTü yakın döneme dek yaygın olan yağuk ("yakın") sıfatı günümüzde sadece bu deyimde korunur. 30.09.2020 |
|
| yavuz |
<< ETü yabız/yawız kötü < ETü *yab-/*yaw- kötü olmak, kötülük etmek |
|
| yay |
<< ETü ya a.a. |
|
| yay|mak |
<< ETü yād- yaymak, sermek, açmak ≈ ETü ya yay |
|
| yaya |
<< ETü yadaġ yürüyen, piyade < ETü yad- açmak, yaymak +A |
|
| yaygara |
< TTü *yaykır- gürültü etmek, çınlatmak +A << ETü aykır- a.a. |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü