| yemin |
~ Ar yamīn يمين [#ymn faˁīl sf.] 1. sağ el, sağ taraf, güney, 2. sağ elini kaldırarak verilen ant (≈ Aram yamīn ימין a.a. ≈ İbr yāmīn ימין a.a. ≈ Akad imnu a.a. ) |
|
| yemiş |
<< ETü yémiş yenebilir ürün, meyve < ETü yé- +Iş |
|
| yemişen |
<< ETü yımşān alıça benzer bir yaban ağacı |
|
| yen|mek |
<< ETü-OK yeŋ- üstün gelmek << ETü *yegin- < ETü yeg üstün +In- |
|
| yen1 |
<< ETü yéŋ elbise kolu |
|
| yen2 | ||
| yenge |
<< ETü yeŋge ağabeyin veya dayının karısı |
|
| yengeç |
<< ETü-O yeŋgeç kabuklu su hayvanı |
|
| yeni |
<< ETü yaŋı geri gelen, yeni ay, yeni <? ETü yan- geri gelmek |
|
| yeniçeri |
|
|
| yer |
<< ETü yér yeryüzü, dünya, zemin |
|
Yeradları sözlüğü
Kişi adları sözlüğü